Adam Bielawski przedstawia historię rodzinną swoich przodków – Karola i Wilhelma Wackermannów.
Karol Wackermann (1879-1949) – działacz narodowy, wynalazca, aktywny uczestnik akcji plebiscytowej i III powstania śląskiego. Urodził się 1 IX 1879 r. w Bielszowicach w rodzinie hutnika Ludwika Wackermanna i Otylii z domu Wrzyciel. W 1901 r. ożenił się z Marią Hewig, z która miał dziesięcioro dzieci. Zawodowo zajmował się działalnością bankową i ubezpieczeniową. Oprócz tego opatentował kilka wynalazków i ich ulepszeń, m.in. automatyczny przekładacz do nut czy ulepszenie pantelegrafu (urządzenia do przesyłania na odległość rysunków i rękopisów) W 1914 r. uczestniczył w I wojnie światowej jako oficer płatniczy (Zahlmeister). Na początku 1919 r. został wyznaczony przez Radę Ludową w Bytomiu do bezpłatnego udzielania nauki języka polskiego dla dzieci i dorosłych w Bytomiu oraz w innych miejscowościach powiatu bytomskiego. W latach 1919-1921 został wybrany z frakcji polskiej płatnym ławnikiem w urzędzie gminy Świętochłowice. W momencie wybuchu III powstania śląskiego zgłosił się do walk. Na wniosek dowódcy kompanii oraz rady gminnej w Świętochłowicach i za zgodą Wojciecha Korfantego został komisarycznym naczelnikiem gminy. Po powstaniu organizował straż gminną w Świętochłowicach, a po przyłączeniu Świętochłowic do Polski został pierwszym naczelnikiem gminy. Po przewrocie majowym, ze względu na konflikt z władzami sanacyjnymi, został usunięty z tego stanowiska. Po II wojnie światowej w obawie przed represjami ze strony komunistów zmuszony do zmiany nazwiska na Karol Wolny.
Wilhelm Wackermann (1885-1971) – członek Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska, organizator towarzystw śpiewaczych oraz kół Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” i Polskiego Czerwonego Krzyża w rodzinnej Rojcy. W I powstaniu śląskim walczył na terenie Radzionkowa, a w III powstaniu należał do 2 kompanii 4. pułku Karola Gajdzika. W okresie międzywojennym przez krótki okres pełnił funkcję sekretarza gminy Świętochłowice. Był również członkiem Związku Powstańców Śląskich i Związku Hallerczyków. W czasie II wojny światowej wraz z całą rodziną ewakuował się na Wschód. Jego mieszkanie na dzisiejszej ulicy Polaka zostało zajęte przez Niemców i sprzedane. Po wojnie wrócił do Świętochłowic, gdzie pracował w urzędzie gminy w Biurze Ewidencji Ludności. W 1947 r. został zmuszony do zmiany rodowego nazwiska. Zmarł w 1971 r. jako Paweł Wolny.